Lijfschrift
Het gebeurt
Ongelukken gebeuren. Ze hebben geen zin. Ze zijn zinloos. Ze hebben onnozele oorzaken. Ze zijn niet bedoeld.
Er valt dan ook niets over te zeggen. Tenzij dat ze stom zijn. Dat ze ontstaan uit onwetendheid, onoplettendheid, onvertrouwdheid, onbesef.
Ze hoeven niet beschreven te worden, dat doen hun beelden al. Geen emotionele toelichting, dat doen hun beelden al. Die overmaat overspoelt onze onvoorbereide blik nog voor er verweer verzameld wordt.
Daarom liever woorden die drijven, pontons op plekken om aan te meren. Woorden die bruggen met beelden bouwen, met gelijke pijlers.
Woorden maken werelden net zoals beelden: parallelle tekst. Geen praatje bij een plaatje, geen plaatje bij een praatje. Ze maken werelden omdat ze verschillen maken, ze onderscheiden. Daarom zijn ze bouwstof om te verbeelden, basis voor boten die grond vinden.
In de teksten werd gekozen voor woorden die niet evalueren, niet emotioneel zijn, niet romantisch, niet mythologisch. Woorden die zowel fenomenen proberen te duiden uit een werkelijkheid zonder mensen, als materialen beschrijven die door mensen zijn gemaakt. Materialistische woorden in een landschap van kleine gebeurtenissen en met een fontein van stoffen, klederen voor een huid.
Piet Vanrobaeys